Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ - Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ



Το φετινό Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου ποδοσφαίρου γυναικών στη Χαλκίδα στιγματίστηκε από την απόφαση των παικτριών των Χανίων να μην κατέβουν να αγωνιστούν στον ημιτελικό με τον ΠΑΟΚ, ο οποίος, ως γνωστόν, πήρε και το τρόπαιο στη συνέχεια της διοργάνωσης.


Οι ποδοσφαιρίστριες εξήγησαν, από την πλευρά τους, με δελτίο Τύπου γιατί προχώρησαν σε αυτή την ενέργεια καταγγέλλοντας τη διοίκηση του συλλόγου, ωστόσο ο υπηρεσιακός κόουτς της γυναικείας ομάδας του ΑΟΧ Δημήτρης Ελευθεριάδης με επιστολή του στο a-sports.gr δίνει στη δημοσιότητα άγνωστες πτυχές και παρασκήνια της πολυσυζητημένης απόφασης.
Και πραγματικά υπάρχουν κάποια συγκλονιστικά σημεία της αφήγησης του Δημήτρη Ελευθεριάδη, ο οποίος περιγράφει τις αγωνίες των κοριτσιών και τις δύσκολες στιγμές που προηγήθηκαν πριν ο ΑΟΧ πάει στο γήπεδο, αλλά τελικά δεν παρατάχθηκε ποτέ για την αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ στο Ενωσιακό Γήπεδο της Χαλκίδας την Παρασκευή (20/5).
Αναλυτικά, η γραπτή θέση του Δημήτρη Ελευθεριάδη είναι η ακόλουθη: «Μετά την εμπλοκή μου (ως υπηρεσιακού προπονητή) στη χθεσινή περιπέτεια της συμμετοχής της ομάδας των Χανίων στο final four του Κυπέλου Ελλάδας Γυναικών, όπως αυτή εξελίχθηκε, και κατέληξε, νιώθω την ανάγκη να τοποθετηθώ δημόσια.
Σε ό,τι αφορά το όνομά μου και τη θέση μου ως άνθρωπος που εργάζεται επαγγελματικά, αποκλειστικά στο ποδόσφαιρο.
Δέχθηκα κλήση την παραμονή του αγώνα από την διοίκηση της ομάδας. Μου ζητήθηκε να συνοδεύσω και να καθοδηγήσω την ομάδα λόγω αδυναμίας του εξαίρετου συνάδελφου που είχε πλέον αναλάβει εργασία στην ανδρική ομάδα.
Έκανα δεκτή την πρόταση χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, με την άδεια του σωματείου που εργάζομαι αυτή την περίοδο, στη δύσκολη συγκυρία της συμμετοχής της σε αγώνες σε μπαράζ ανόδου.
Οι λόγοι ήταν:
- Εργάστηκα στις υποδομές και βοήθησα γενικότερα τον Α.Ο. Χανίων αυτή την περίοδο, όπου μου ζητήθηκε.
Και ο σύλλογος όμως ανταπέδωσε σε κάθε επίπεδο, όπως οι άνθρωποι της, όπως και η τοπική κοινωνία. Mε αγάπησαν και έφυγα με τις καλύτερες αναμνήσεις.
- Είναι ιδιαίτερη τιμή να βρίσκεσαι σε μια τέτοια διοργάνωση, στο υψηλό επίπεδο, με αντίπαλο μια μεγάλη ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ, πρωταθλητής Ελλάδας και άξιος εκπρόσωπος στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
- Γνώριζα το τμήμα, τις παίκτριες, είχα εξαιρετική συνεργασία και φιλική σχέση με τον πολύ καλό συνάδελφο κ. Γρηγοράκη, προπονητή του τμήματος στο διάστημα της παραμονής μου στο νησί.
- Η διοργάνωση στον τόπο που έγινε πλέον σπίτι μου, στην Εύβοια, όπου συνδέθηκα με σπουδαίους ανθρώπους του χώρου, έζησα μεγάλες στιγμές, όπου με τιμή διετέλεσα και ως ενωσιακός προπονητής.
Μου έγιναν γνωστές άμεσα οι απουσίες και οι ελλείψεις βασικών στελεχών του τμήματος.
Με ελάχιστες ώρες ύπνου, προσπάθησα να βρω πληροφορίες, οπτικό και όποιο άλλο υλικό για τον αντίπαλο, ώστε να υπάρχει σχέδιο αντιμετώπισης, για μια αξιοπρεπή παρουσία. Αντάξια του συλλόγου και της διοργάνωσης.
Το πρωί είχα επικοινωνία - συνεργασία με τον κ. Γρηγοράκη σε αυτή την κατεύθυνση.
Νωρίς το μεσημέρι βρισκόμουν στο ξενοδοχείο όπου συνάντησα την αποστολή και πλέον αντιμετώπισα την πραγματική διάσταση του προβλήματος που είχα να διαχειριστώ.
Απέναντι στα πλήρη τμήματα των άλλων αποστολών, τόσο στα ρόστερ όσο και τα στελέχη που συνόδευαν. Βρήκα μια ομάδα με έντεκα παίκτριες, οι τρεις από αυτές των ακαδημιών που θα συμμετείχαν για πρώτη φορά σε επίσημο αγώνα.
Και την κ. Πολάκη, ψυχή του τμήματος, μόνη και απελπισμένη από τα πολλά και δύσκολα θέματα.
Δεν πτοήθηκα, είναι στάση ζωής αλλά και φιλοσοφίας μου στο ποδόσφαιρο:
Δεν υπάρχει νικητής πριν ξεκινήσει ο οποιοσδήποτε αγώνας, πριν το τελικό σφύριγμα, με όποιες συνθήκες, με όποιο αντίπαλο.
Αρκεί να αγωνιστείς.
Επίσης, η συγκεκριμένη ομάδα, είχε μόνο να κερδίσει, όχι να χάσει και μόνο με τη συμμετοχή της.
Όμως όσο περνούσε η ώρα και όσο προχωρούσε ο ειλικρινής διάλογος, τόσο ενημερωνόμουν για τα πραγματικά αίτια. Δεν υπήρχε μόνο ο φόβος για το αποτέλεσμα λόγω της κατάστασης της ομάδας.
Υπήρχε θυμός και απογοήτευση, παραίτηση και αντίδραση από την πλευρά τους, όπως αυτή αποτυπώθηκε και στη μετέπειτα κίνησή τους και την ανακοίνωση που δημοσιοποιήθηκε.
Είχα διαφορετική άποψη.
Διαφώνησα από τη θέση μου όπως ορίζει ο ρόλος μου, με την εκπαίδευση που έλαβα τόσο στις σχολές uefa από τους καθηγητές μου, όσο και πριν φτάσω εκεί. Το ποδόσφαιρο, το άθλημα και η αξιοπρέπεια πάνω από όλα.
Μετά θα μπορούσαν να αντιδράσουν, αυτές άλλωστε γνώριζαν τους λόγους.
Και ως γονέας ενός παιδιού, σαν να ήταν δικές μου κόρες, προσπάθησα να εξηγήσω τις πιθανές επιπτώσεις και για τις ίδιες ακόμα, να προστατεύσω.
Έπρεπε να αγωνιστούμε.
Μέσα στο πούλμαν, μέχρι τέλους στα αποδυτήρια συνεχιζόταν ο διάλογος.
Και η προσπάθεια.
Όπως και της κ. Πολάκη.
Όπως και των αρμοδίων της ΕΠΟ.
Όπως και η αγωνία των κοριτσιών που συχνά άλλαζαν απόφαση και ξανά με την κατάσταση να πιέζει.
Κανείς δεν κατάφερε να πείσει να αγωνιστούν σε αυτό το παιχνίδι.
Όμως τους ανήκαν οι αποφάσεις, οι ζωές τους, και η ευθύνη.
Η πορεία τους ως τα τελικά, οι ίδιες μόνο γνώριζαν μαζί με τον προπονητή τους και τους ανθρώπους της ομάδας το πώς έφτασαν ως εκεί.
Διαφώνησα με την απόφασή τους.
Με σεβασμό.
Όπως και τα κορίτσια με τον ανάλογο σεβασμό προς το πρόσωπό μου.
Με τη σειρά μου τις ευχαριστώ θερμά για αυτό δημόσια.
Δημήτρης Ελευθεριάδης
Προπονητής - αναλυτής ποδοσφαίρου».

Δεν υπάρχουν σχόλια: