Το βράδυ του Σαββάτου 7 Σεπτέμβρη, η Ελλάδα κόπηκε στα δύο.
Στο Σ.Ε.Α. Σείριος, έναν από τους μεγαλύτερους σταθμούς στο εθνικό μας οδικό δίκτυο, που ενώνει Αθήνα με Θεσσαλονίκη, στήθηκε μία διαδρομή 1,97 χιλιομέτρων για χάρη του ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις.
Η δύναμη που μπορεί να έχει ένας αγώνας τέτοιου βεληνεκούς όταν το κράτος βρίσκεται από πίσω είναι μεγάλη, τέτοια που μπορεί να προχωρά σε τέτοια εγχειρήματα.
Όταν αποκαλύφθηκε η ιδέα στην επίσημη παρουσίαση του αγώνα τον Ιούλιο, φάνηκε πόσο μεγαλόπνοο ήταν, και οι προσδοκίες αυξήθηκαν. Είχαν προηγηθεί, άλλωστε, το ΟΑΚΑ και η Πλατεία Νερού (εξαιρώ το Σύνταγμα που έγινε -όπως κι όλος ο αγώνας- εν μέσω COVID και στα ξανφικά), δύο SSS που έγιναν υπό υψηλά στάνταρ. Ειδικά αυτή στο Ολυμπιακό Στάδιο έδωσε σε μία νέα γενιά να καταλάβει τι έγινε το 2005 στο ίδιο μέρος.
Με το πέρας της φετινής υπερειδικής διαδρομής, πάντως, η γεύση είναι μάλλον πικρή.
Για την ιστορία, ο Thierry Neuville ήταν ο ταχύτερος, με τους Ogier, Sordo, Katsuta, Tanak στην πρώτη πεντάδα.Σε μία διαδρομή, όμως, αρκετά βαρετή, που είχε μήκος άρα κι ωραία γκάζια, αλλά της έλειπε ο χαρακτήρας. Το roundabout, όπου βρίσκονταν κι οι κερκίδες, ήταν αρκετά μεγάλο και το powersliding εκεί όχι τόσο ευχάριστο στο μάτι, ενώ τα καλά σημεία με την τρομερή επιτάχυνση ήταν εφικτό να τα δει κανείς μόνο αν ήταν όρθιος, στα κάγκελα.
Έπειτα, σε ό,τι αφορά τις κερκίδες, προς έκπληξή μας είδαμε πως δεν αφορούσαν καθόλου το απλό κοινό, κι έπρεπε να είσαι ή διαπιστευμένος δημοσιογράφος, ή κάποιος καλεσμένος/VIP για να μπεις σε αυτές. Άδικο για τις χιλιάδες κόσμου που ήρθε νωρίς και έψαξε να βρει μία καλή θέση, μην έχοντας ενημερωθεί πως θα τη βγάλει στο... όρθιο.
Σε αντίθεση με τις Ε.Δ. στα βουνά, που η ταλαιπωρία και η κούραση είναι μέρος της γοητείας της εμπειρίας, μία SSS έχει στόχο να είναι επίδειξη, να είναι η καλύτερη δυνατή εμπειρία για τον θεατή που είναι αμύητος, ή έχει έρθει με την οικογένειά του, για να δει για πρώτη φορά αυτά τα θηρία, να τα ακούσει και του χρόνου να σκονιστεί.
Τέλος, το ζήτημα της μετακίνησης ήταν κομβικής σημασίας. Η ταλαιπωρία όσων ήθελαν να προσεγγίσουν την SSS, αλλά πολύ περισσότερο όσων απλώς ήθελαν να ανέβουν προς Λαμία, ήταν τεράστια. Κι ενώ αυτό θα συνέβαινε με δεδομένη την επιλογή να κοπεί η Ε.Ο. στα δύο, είναι βέβαιο πως η ενημέρωση του κοινού δεν ήταν η απαιτούμενη για να μπορέσει να αποσυμφοριστεί κάπως η κατάσταση. Και φυσικά, τα 170 χλμ που έπρεπε να κάνουν μεσάνυχτα τα πληρώματα, μες σε μια μέρα γεμάτη δύσκολες Ε.Δ., για να γυρίσουν στη Λαμία, ήταν το... κερασάκι στην τούρτα.
Ιδέα 10/10, εκτέλεση 5/10.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου